seni düşünmüyorum daha

seni düþünmüyorum artýk
bu bir ültimatomdur verilmiþ
bir resttir çekilmiþ benden sana
bir gemiydin battýn gözümün kara sularýna
aklýma bile gelmiyorsun,
adýn neydi sahi, hatýrlamýyorum
gözlerin hangi renkti, sesin nasýldý
ellerin ince miydi bilmiyorum
ne kadar görüþemedik hep bir bahanen oldu
sevmeye hiç bu kadar mazeret üretmedin
uzak durmayý istedin, soðuk kalmayý
belki de sesimi duymayý istemedin, yüzümü görmeyi…
seni düþünmüyorum artýk
göðe bakmýyorum turgutça
daðý kazmýyorum ferhatça
çölü aþmýyorum mecnunca
hasretinden prangalar da eskitmiyorum ahmet arifçe
nazýmca sevmiyorum seni daha
seni düþünmüyorum artýk
en sevdiðin makarnayý mesela
merak etmiyorum daha
en sevdiðin tatlýyý, içtiðin çayý
ne yaptýðýný, nerede olduðunu ,
kimlerle konuþtuðunu
artýk düþünmüyorum seni düþtüm kendimden
ne kadar umurundayým allah bilir
maaþ gününde borcunu ödeyen bir memur gibi
tertemiz bir sayfa açtým kendime
sensiz olamazdým bir an bile
nefessiz kalýr zannederdim kendimi
seni görmek için bahaneler üretirdim
sesini duymak için seni arardým
evinin önünde geçerdim habersizce
bir hazan mevsiminde sararmýþ yaprak olur
düþerdim ayaklarýn altýna
seni görebilme ihtimali dahi mutlu ederdi beni
bu þehirde yaþadýðýn fikri
ayný havayý soluduðumuz zikri…
en bahtiyarý ben olurdum bu dünyanýn
nasýl da küçük þeylerle avutmuþ
mutlu olmuþum meðer
haberin var mý benden
seni düþünmüyorum artýk
en sevdiðin çiçeði,
en sevdiðin þarkýyý
sahi hakikat miydin sen
yoksa hayal miydin
ne hazin bir aþkmýþ benimkisi
peþinde koþmuþum deli gibi içinde olmadýðým bir kalbin
fikri bile olamadýðým bir aklýn ardýndan sürüklenmiþim
safça ve masumca sevmiþim
olmayacak bir duaya amin demiþim
seni düþünmüyorum artýk
bu þiirimi yazýlmamýþ say.





Sosyal Medyada Paylaşın: