Bozmadan dimdik duruþumu, Baþ eðmeden taþa, çeliðe, demire, Kâðýdýn her türlüsüne, Ýpe, ipe sapa gelmezlere... Etiketleri birer birer yýrttým; Yoksulluðu kuþandým Yunus’ça… En yoksul, en varsýl günlerimi aradým Çocuk parklarýnda...
Her salýncak ayrý bir dünya, Palmiyelerin yeþil gölgesi karanlýðý yýrtarken Hepsi düþler ülkesine gidip geliyor sürekli…
Elma kýrmýzýsý, deniz mavisi, civciv sarýsý Renk renk balonlar alkým gibi Ne kadar da güzel, ne kadar da göz alýcý… Sað elimde annemin zarif eli, Sol elimde babamýn güçlü parmaklarý... Gözlerim gökyüzünde çakýlý, Gözüm yükseklerde deðil, uçan balonlarda Bir aðacýn tepesinde asýlýdýr gözyaþlarým.
Budur mutluluk, iþte þu an Ne olur Tanrý’m donsun zaman.
HARÝKA UFUK 17 Nisan 2011 Adana Saat: 17.00 Sosyal Medyada Paylaşın:
harikaufuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.