Ölümüme koþarcasýna koþtum. Müziðimdeki çýðlýklardý bana tempo tutturan. Koþmayý býrakmak için, -Ya da benim tabirimle ölmek için- Müziðimin, -Ya da benim tabirimle çýðlýklarýmýn- Susmasýný bekledim.
Sesli nefes alýþlarým hiç susmadý. Göðsümden çýkan üç kablo, Bir bir ayaklarýma dolandý. Tüm bunlar hataydý. Yaþamam bir savaþtý. Var olduðumda alýnan karar, Acýmasýz bir kürtajdý.
Ama ölmedim. Þimdi ölmüþ bir melek kurtardý hayatýmý. Ve birazdan doðacak olan bir melek tutunmamý saðladý. Doðduðumda üzerimde yeþil bir örtü vardý. Onunla baþladým bu hayat yoluna. Sonra bu hayat yoluna baktýðým gözlerime, O örtü,rengini verdi.
Hafýzam leþ gibiydi. En çok aklýmda kalanlar, Boðucu kafiyelerdi. Bu yüzden, aklýmda kalsýn diye Tüm yaþam hikayemi, Þiirlere sýðdýrdým. Unutma çiçeðim! Tüm bunlarý unutma!
Kulaðýna küpe, Yoluna yordam, Önüne ýþýk, Canýna can olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
pınarcansu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.