Düþlerimi çalan, i mgelerimi alan soysuz kent
bu gece bir daðýn baþýndan seyrederken ýþýklarýný
kuzey rüzgârlarý estikçe tüküreceðim suratýna suratýna senin
tam güneyimdesin...
Iþýklarýn yakýn dursa da / hayli uzaksýn
iki yüzlüsün; biri gecen, biri gündüzün
sulara düþmedi görüntün, bak bu iyi, çok çok iyi
aramýzdaki açý sýfýr; yönümüz ters sadece, çok iyi...
Ay senin açýný sevsinler
açýðýný göstermesinler hiç; kapatýrsýn kapýlarý
çalan olmaz bir daha
geç bunlarý geç; dayandým iþte kapýna; söyle hangimiz piç ?
Bilirsin eþkiyalar gece basar kentleri
uykusuz kalýr esin perileri
ve bilirim ki bir kadeh rakýyla çoðalýr
yalnýzlýða müptelâ, kendine bela bir adamýn düþleri...
Ayyaþ, kör, saðýr i mgeler denizinde yüzersin
boðulsan da göremezsin denizi
sen esmezsen batacak sanýrsýn bütün gemileri
hem bir manyak, hem de paranoyak; üstü kalsýn, bir þiþe kanyak (!)
Bak, müsveddesiz; suratýna tükürürcesine
yazýp geçeceðim bu gece þiirini
pireler istilâ edecek yataðýný yorganýný
sönünce ýþýklar hakkýndan gelecek hamam böcekleri...
...
Seni gidi uyuz bencil seni
Temizler mi þimdi seni gece yarýsý düþleri...