ÖMRÜM ÖMRÜM
ÖMRÜM ÖMRÜM
Bu günü yarýna, dünden satarak
Hayat yýllarýný, aldý ömrümün
Dertlerime yeni, dertler katarak
Çoðu gitti azý, kaldý ömrümün
Eller gibi ben de, hep “yarýn” dedim
Harcadým ömrümü, kendimi yedim
Üç günlük dünyadan, “Beni” istedim
Nefsim heybetini, çaldý ömrümün
Saðýmda desise, solumda yalan
Dünyanýn yükünü, eyledim palan
Görmedim alemde, ebedi kalan
Yýllar hevesini, sildi ömrümün
Cefayý üstüme, tapu eyledi
Susturdu konuþtu, acý söyledi
Bilmem ki bu garip, kime neyledi
Hayat kaderine, güldü ömrümün
Duman tüter gönlüm, üfleme n’olur
Küllerim uçuþur, gözden kaybolur
Enkazým yýkýlýr, elinde kalýr
Gülü tomurcukta, soldu ömrümün
acaloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.