KAN AĞLIYORMUŞSUN
KAN AÐLIYORMUÞSUN
Israrla
ille de gitmek mi istiyorsun
hadi durma
topla tasýný taraðýný
küfende biriktirdiðin günahlarýnla
git gidebildiðince uzaklara
yüreðinde eðreti duran aþkla
güzergahýn doðru olsa bile
varýþ noktan cehennemdir bilirim
sen ki sevgiden yoksun büyüdün
sen ki ihanetten devþirilmiþ aþklar yaþadýn
sýðýnýrsýn merhametine katline ferman çýkardýðýn aþklarýn
sahi nasýl da gözlerinin içi parlamýþtý
“ben nice adamlar öldürdüm”
“nice ölüler taþýyorum içimde” diye
ve gittin
ertesi gündü
hemen uðradým o mezarlýða
boþ mezarlarýn içinden arþa ulaþan çýðlýklar
çarparak yüreðinin duvarlarýna
yankýlandý yüreðimde
içimde yarattýðým bir meleðin
nasýl da bir kevaþe olduðunu öðrendiðimde
yýkýlmýþtým zaten ben
gözlerden uzak
kuytu bir köþede
dikenler arasýnda kazdýðýn mezarý da gördüm
en karanlýðýndan bir cehennem
istemsizce olsun dedim
olsun
o ki içinde bana bir mezar kazmýþ
o ki aþka deðil
ihanete inanmýþ
öyleyse bütün günahlarýmýn aðýrlýðýyla gömülmeliyim
görsün ki cehennemi yaþamak ölüm deðil
yürekte sancýlarla
tertemiz bir aþkýn aðýrlýðýný ebediyen taþýmaktýr cehennem
derken
örtüldü üstüm acelece
ve tavaný delinmiþçesine mezarýmýn
kan damladý üzerime
meðer
kan aðlýyormuþsun gittiðin günden beri
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.