Bazen küçük bir kýz çocuðuyum
Aynanýn karþýsýnda duran,
Bir elimde tarak diðerinde bir tutam saç,
Ve baþýmda papatyalardan bir taç…
Bazen özgür bir kuþ yavrusuyum
Duvarýn üstünde duran,
Bir kanadýmda özlem diðerinde kaçýþ,
Ve üzerimde beni arayan bir bakýþ…
Bazen fedakâr bir anneyim
Yuvasýnýn baþýnda duran,
Bir tarafým gurur, bir tarafým nefret,
Ve ey gönlüm biraz daha sabret…
Bazen yorgun bir kaplumbaðayým
Deniz kýyýsýnda duran,
Sýrtýmda aðýr bir yük, omuzlarýmda yorgunluk,
Ve yeter bana, gören gözlerdeki mutluluk…
Bazen de o kadýným ben
Nerede durduðunu bilmeyen,
Bir yaným sarhoþ, diðeri ondan beter,
Bir yaným sevgi, bir yaným vicdan…
Bir kýz çocuðuyum annesinin kollarýnda,
Þirin mi þirin…
Bir anneyim yalnýzlýk koylarýnda,
Güçlü mü güçlü…
Bir kadýným kendi boylarýnda,
Yorgun mu yorgun…
Bazen de hepsi birdenim,
Karýþýk mý karýþýk…
Bir nefret çocuðun gözlerinde,
Bir hüzün annenin yüreðinde,
Bir acý kadýnýn kalbinde…
Çocuk aðlar,
Anne kan aðlar,
Kadýn kaderine aðlar…
Çocuk muydum ben?
Anne mi?
Yoksa o kadýn mý?
En iyisi kuþ olmak,
Bir kanadýnda özlem…
Bir kanadýnda kaçýþ…
Pelin...
11.Haziran.2008
14:29