Her gece susmayý öðrendik Kurbaðalar konuþtu bizim yerimize Yuvarlanan kar yýðýnlarýna direndik Terledi yüreðimiz Üþüdü tenimiz.... Oysa... hep þarkýlar söyledik Kibri’nin dikenleri acýtmadý bizi Dost bildiðimizlerin açýttýgý kadar. Bulutlarýn tepeleri sevdiðini bilmeden Katre Katre ötesinde ellerimiz Gidiyoruz.. Sevdiðim diyemeden. Gidiyoruz...
Binlerce güzelliðin içinde Ýçimizi ýsýtacak tek bir yürek Bize kanatlarýný çýrpsaydý Bakmazdýk aynayalara Baktýðýmýz yere býrakýrdýk gözlerimizi Gülümsememizi. Ýzlerimizi
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.