KİMSESİZLİK KİMSE

Nice yýllar geçti dostlar dünyada,
Yaþadýðým her gün bu cana küstü.
Cismimi yokladým sensiz rüyada,
Kimsesizlik kim’se hep bana düþtü.

Sessiz bir çýðlýktý çýkmadý sesim,
Döktüm gözyaþýmý gök boþluðuna.
Kýrýk çerçevede yýrtýlmýþ resim.
Heyhat! Yaþýyorum nefs hoþluðuna

Kurulmuþ saatim ilk nefesimde,
Zamanýn çarkýnda yað eksilmedi.
Þu an yaþýyorum kýþ mevsiminde,
Son nefesten henüz haber gelmedi.

Yoruldu gözlerim derin uykuda,
Kanarak içmedim rüyada suyu.
Tokmakla dövseler taþtan sokuda,
Yine de deðiþmez kimsenin huyu.

Varlýðým fedadýr sana Allahým,
Yolundan geriye adým attýrma.
Affýný ikram et sensin salahým,
Güneþ varken karanlýðý tattýrma.

Mehmet Demirel
Sosyal Medyada Paylaşın: