Perde-i turabiye

Gözlerimin karanlýðýný yakýyor adýnýn yýldýrýmlarý
Yýllanmýþ bir duanýn piyano vuruþlarý arasýnda
Dudaklarýmda akordu bozuk kelimeler...
Oysa baðýrmýyorum.
Az bilinen renk isimleriyle anýyorum küfürleri
Tenhasý kalabalýk uzuvlarýnýn...
Sonrasý kalýr bir þair bezginliði içinde
Sakinliðimi kaybediyorum!

Üçüncü þahsýn Wertherian ýstýraplarý
Ve derdine yandýðým aþký
Ciðerlerime kondurulmuþ kalorifer böceklerinden
Veremin nefesini öksürtüyor
Yüzündeki maskenin karbon kaðýtlarýna
Duyun açýklýyorum sýrlarýmý
Geçmiþin sefer taslarýnda
Tadý bozulmuþ anýlarým
Tek bir damlasý kalmayana dek
Yakýyorum hatýralarý
Köþeye sýkýþmýþ sarý bir akrep gibi
Ýstemsiz, tehlikeli...
Kendimi iðneliyorum kendi bakýþlarýmdan
Japon ruhum buna da dayanýr elbet

Na’yem gelir belki efkarýna riyahýnda sabahýn
Efkel yapraklar dolar göðsüne
Ki kalmamýþ içinde tek bir bujene...
Aciz bir naðme-saz gibi darabât-ý anife buyurur o geniþ alnýn
Vah vah bu da bir teselli iþte.
Demem o ki ne siriþt kaldý bende
Ne sende bir nur u dirahþende...
Artýk herus gibiyiz.
Unutmalý kendimizi
Ki gerek bu na’sana ancak bir perde-i türabiye...

Sosyal Medyada Paylaşın: