Ayrılık var

Yar düþün,iyice düþün...
Ve düþündükçe...
Ýçine bir hüzün düþüyorsa...
Ayrýlýk var demektir bu yolun sonunda...
Karalarý baðlamýþsýn...
Ýçten içe...
Gözyaþlarýn sel olurcasýna
kanlý yaþlar döküyorsan eðer durmadan...
Bil ki...
Ayrýlýk var çok yakýnda...
Ayrýlýk var...

Sen...
Gönül bahçenden en nadide çiçekleri...
Sevgi dolu kalbinle O’na versende...
O meçhul kaderinin sýrrýna
sonunda ersende...
Bir de kendi kendine...
Ah be ne güzel günler yaþadýk dersen...
Bil ki yar...
Ayrýlýk var çok yakýnda...
Kendini toparla...
Burdan öte hep karanlýklar var...
Karanlýklar...

Açýlmýþsýn deniz deryaya...
Ortam sakin...
Sadece sol yanýndaki yara var...
Sen...
Küllenen yaraný közlersen eðer...
Deryada bile karayý özlersen eðer...
Yar...
Bir de yanýndayken bile özlersen...
Vay haline...
Bundan öte ayrýlýk var...
Bundan öte ayrýlýk var...

Gönüller bir olmaz artýk...
Keyifler istesende geri dönmez artýk...
Sol yaným diye sakladýðýn kabullen...
Yok artýk...
Sadece O’ndan geriye kalan
geceler boyu tuttuðun yaslar...
Onlarda seni uyutmaz artýk...
Bundan ötesi karanlýklar var...
Karanlýklar...
Bundan ötesi ayrýlýklar var...
Ayrýlýklar...

Yazan : Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın: