kalbini kafesimden çýkarýyorum bazen
bakalým atacak mý diye
sonra bir endiþe
bir evham ki sorma gitsin
çýkarýr çýkarmaz hoop yerine
ya kalbimsiz atarsa diye..
bakýþlarýndan soyunduðum da oluyor bazen
ama utanýyorum,
kalabalýðýn içinde
zira çok þeffaf oluyorum o an
yalnýzlýðýn içimde’
senden önce de ýþýklarý kapar
bir çift bakýþýn gece lambasýný yakardým
uykudan önce
ama kimse göz fincanýnda aþk piþirip
içirmedi kahve diye
ve inan bana,
aþk trafiðinden çekmiþtim kalbimi
ruhsatýma maziyi iþletip
hek’e ayýracaktým
sözlerin çekici oldu
gözlerin aþk yolu
ve adýn
kalbimin, yeni logosuydu
þimdilerde sýr falan saklamýyor aynalar
bir köre ebe olmak yerine
menekþe peþine düþüp
düþen mendili kapýyorum
bahardan olsa gerek
ya da bahara denk geliþinden
sanýrým aþk kapýyorum..