yedi kardeþtik biz ikisi kýz beþi oðlan bir anadan doðduk hepimiz ayný beþikte, ayný salýncakta ayný aðýzdan söylenen ninniler ile büyüdük...
her haftanýn bir günü çamaþýr yýkama günü bir günü ekmek piþirme biri dikiþ dikme yama günü biri çocuk çimdirme günü piþirip taþýrma, bulaþýk Allah’ýn her günü üç öðün tek baþýna bir kadýn; annem bunca iþin üstesinden nasýl geldi kim bilir?!
yetmezmiþ gibi çektiði çile yedimizden dördünü zindanlara týktýlar iþkence, zulüm ile dünyayý baþýmýza yýktýlar altmýþsekiz yaþýndayken inme indi bedenine ömrünün sekiz yýlýný yatalak geçirdi annem bize can verirken canýný verdi...
kadýndýr her insaný var eden acýlara göðsünü gerip eþini basýp baðrýna vefasýyla yâr eden annem en büyük emekçi çarpan yüreðime bekçi!
Þaban AKTAÞ 08.03.2019 - 10.54
Fotoðraf:Þaban AKTAÞ Sosyal Medyada Paylaşın:
Şaban Aktaş (Homerotik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.