poyraz esiyor buz kesiði hava martýlarýn gölgesi düþüyor üskidar’a üsküdar çok kalabalýk arayýp vurdu beni güz güneþi dudaklarý çatlatan yalnýzlýk üþütüyor daha çok sis dalgasý denizin kokusu rüzgarýn acýmasýzlýðý ruhumu hançerliyor yitirdiðim sevinçler inliyor salacak boyu kýz kulesi deniz feneri karþýda yarýmada bugün üsküdar benimle aðlýyor yeþil mavi aðaç aðaç caddelerde yürüyorum dinlemekte güzel hayattan sesleri kendimi sebep sonuç olup bitenleri düþünüyorum gün boyu saatlerce içinden çýkmak zor çaresiz kalýyorum iskeleye çýktý yolum bir vapurun homurtusu insan kalabalýðý güz soðuðu durmak bilmez canlýlýk bense ölümcül yalnýzlýk yol biter üsküdar bitmez....
mustafa kaya 28.08.2018 / üsküdar Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.