Sessizlik, Fahrunnisa, adýnla perçinlenmiþ
Duvarlarýma çarpýp yine bana dönüyor
Gün yok ki bitiversin huzurlu ve dinlenmiþ
Akþamýn avucunda yine güneþ sönüyor
Konuþsan Fahrunnisa, dertleþir gibi biraz
Fersah fersah uzaktan bile iyi geliyor
Biliyorum heybende gözyaþý ve itiraz
Hýçkýrýklarýn mýzrak,yüreðimi deliyor
Düþün ki Fahrunnisa derin derin gözlerin
Satýrlarda gezinip harflerimi arýyor
Dostluk manasý yüklü özlem dolu sözlerin
Her biri el uzatýp saçlarýný tarýyor
Unutma Fahrunnisa herþey hayal ötesi
Gerçeðin ardý sýra ömrümüz tükeniyor
Kulaðýnda çýnlarken yalnýzlýðýnýn sesi
Yaradanýn dostluðu her zorluðu yeniyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.