Bütün hayallerin rengi pembeden
Siyaha dönünce kalptir kaybeden.
Mecnuna dönmüþse o ruhsal halin,
Hasretten yanmaya mahkûmdur beden.
Yüreðine akar alnýndaki ter.
O an gökyüzüne hayranlýk biter,
Yýldýzlar suskundur, kayýplarda ay;
Baktýkça küçülür koca Jüpiter.
Baharda bembeyaz açan çiçekler,
Sarýya dönecek ve ölecekler.
Sanma ki gurbette özlediklerin,
Ölmeden yanýna tez gelecekler.
Son nefes, son nefes, ah o son nefes;
O son nefes ile tükenir heves
En kutsal vuslata umut beslenir
Derin suskunlukta biterken piyes.
Ýbrahim COÞAR