insanlýk birlik olsa hiç bir güç duramaz karþýsýnda amma velakin çýkar bal misali sürülünce o dudaða yelkenler indirlilir bir bir birer birer bencillik koþar yetiþir hýzýr gibi imdadýna,
sanar ki kazýk dik/il/ecek sonsuzluða dek bilmez mi ki bir gün nefesler son bir kez kere tutulacak etsede nefis cýyak cýyak, okunmuþtur artýk fermaný dönüþü yok yoktur artýk,
býrakýrsýn teselliler kýrbaçlasýnlar seni diyarýn meçhuliyetinde, fantazinin kollarý uzanýr boþluðun çerçevesine bir umut deðil mi ki o, o yokluða varlýk katan var iken kaybetmeye yüz tutan tutturan,
son piþmanlýk öper seni öper keþkelere mehil býrakmadan ama nafilenin ertesindeyiz , geri dönmeyen zaman kusmuþtur söz geliþi tüm hayatýn keþmekeþlerini bugün git yarýn gelme artýk misali, der gibi zamanýnda bilseydin kýymetini...
* Berlin,06.03.2019 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.