GÖNÜL BAHÇEM

Ne kadar geniþse gönül bahçem ,
O kadar rahat ,huzur doluyum .
Ne kadar güneþliyse hava ,
O kadar sýcak duygularla mutluyum .
Þu matem bulutlarý olmasa ,
Bütün bunlara kavuþacaðým .
Ne zaman çiçekler açsa baharda ,
Ben o kadar çok üzülürüm onlara .
Gülleri açýlmadýklarý zaman severim ; güzeli de
Ama olmaz ki caným , bu gerçekleþmez ki .
Açýlmamýþ bir tomurcuk ne kadar güzelse ,
Yapraklarý solmuþ bir gül o kadar bedbahttýr .
Bende gün yüzüne hasret öyle duygular var ki
Onlar ancak gecelerin koynunda serbest kalýrlar .
Ah ,bir söyleyebilsem ,bir anlatabilsem ... ama olmuyor .

Görülmüþ þey midir bülbülün sevdiði ,
Taçlarý dökülmüþ , göbeði açýlmýþ bir gülü .
Gönül bahçemde nergisler var , baþlarý önlerinde .
Utangaçtýr nergisler , onlarý bana sevdiren de budur .
Týpký bir ürkek ceylan gibi karanlýk ormanda ,
Hep kuytu dað yamaçlarýnda yaþarlar .
Ya ceylan ya nergis , ya tomurcuk gül ,
Ýþte candan sevip seveceðim üç þey .
Baþka birine yer yok gönül köþemde .

Sosyal Medyada Paylaşın: