Söylesene ey Ýstanbul neden yorgunsun ben gibi Hadi sokaklarýndaki aþk izlerin ile götür beni.. Söylesene Ýstanbul: denizin neden aðlamaklý ve bu gemilerin neden ard arda hasret yüklü ve aðýr.. Bak martýlarýn yine çýðlýk çýðlýða ve yüreðimde dilsiz acýlar.. Gözlerim aðlýyor kýz kulesi yalnýzlýðýnda Sýrtýma giyiniyorum rüzgarlarýný Bak yakamozlarýna armaðan sol yaným. Bu gün galata köprüsünden geçerken yaðmalanmýþ umutlarýmýn elinden tutum.. Yürüdüm arkadaþým hani o kadim dostum yalnýzlýk ile. Mavine baktým: en mavine ve yarýn gözleri ufuk çizgisi. Göremedim kendimi kirpiklerinin arasýndan. Hadi son kez bak bedenimde kara toprak.. Þiir Kamil Üci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kamil üci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.