MUSALLA TAŞI (2)

Bugün ya da yarýn an belli deðil,
Unutur durur kul, maladýr meðil,
Sonunda ölüm var dolaþýr il il,
Donuk öyle bekler musalla taþý.

Hani Nemrut mu var, tacý nerede?
Hesabý sorulur ruz-i mahþerde,
Bekler bizi kabir ecel elbet de,
Donuk öyle bekler musalla taþý.

Duyarýz semada acý selayý,
Giyeriz en büyük derdi belayý,
Dinlemez hiç ölüm, genç kabadayý,
Donuk öyle bekler musalla taþý.

Kimimiz yolcudur kimimiz hancý,
Yol alýrýz da hep, bilmeyiz sancý,
Sonunda düþer de haneye acý,
Donuk öyle bekler musalla taþý.

Tabutun sýrdaþý sessiz bir þahit,
Kimi küçük bebek kimi de yiðit,
Uðurlar analar oðulu þehit,
Donuk öyle bekler musalla taþý.

Þu musalla taþý dünyaya benzer,
Üstüne insanlar konup da göçer,
Yine düþmüþ daldan savrulur beþer,
Donuk öyle bekler musalla taþý.

Duraklarýn ilki soðuk ve sessiz,
Saf tutar eþle dost herkes çaresiz,
Yelken açar gemi, giden belirsiz,
Donuk öyle bekler musalla taþý.

Ýrfan Yýldýrým Çevik

Sosyal Medyada Paylaşın: