YEKSAN

Deðiþmez yazýlan bölünmez deme,
Güzeller güzeli düþer dilime,
Piþip yanmak var zerre her deme,
Yeryüzünü yeksan göremezsin sen.

Çýrpýnýr durur da kuþun kanadý,
Onun özlemleri güneþ bahardý,
Yunus’ un fikri hep kalpteki yardý,
Yeryüzünü yeksan göremezsin sen.

Ney’ i üfler neyzen boyar hazana,
Tebrîzî’ ye yoldaþ bir dost Mevlânâ,
Þeb-i Arus der de gider yazana,
Yeryüzünü yeksan göremezsin sen.

Pervane olmuþta aþkýn nefesi,
Suyun þýrýltýsý içtendir sesi,
Aþýðýn derdi çok, yanar huzmesi,
Yeryüzünü yeksan göremezsin sen.

Daðla tepe ile yol arþýn arþýn,
Nedir derdin pîrîm saç baþ yolarsýn,
Virane þu gönlüm menzile varsýn.
Yeryüzünü yeksan göremezsin sen.

Var sahibi mutlak Arþ-ý âlâda,
Belki de çok yakýn þah damarýnda,
Saklýdýr muhabbet Esma adýnda,
Yeryüzünü yeksan göremezsin sen.

Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın: