TOPRAK KOKUYOR ELLERİM

TOPRAK KOKUYOR ELLERÝM

Ne zaman, eþelesem zamaný,
Bütün yaþantým siliniyor.
Çocukluðum geliyor aklýma.
Toprak kokuyor ellerim.

Ne zaman silip hafýzamý,
Sarsam geriye doðru zamaný,
Küçüklüðüm geliyor aklýma. / Anam babam geliyor aklýma.
Toprak kokuyor ellerim…

Ne zaman geriye dönüp baksam!
Bütün acý tatlý günlerim siliniyor.
Önce anam, babam, kardeþlerim,
Sonra çocukluðum geliyor, aklýma...

Ne zaman, zamaný bilinmez sona sarýp,
Düþ ve hayallerimi silsem,
Düþe kalka, sürünüp, yürüdüðüm,
Günler geliyor, aklýma...

Ne zaman hafýzamý biraz daha zorlasam,
Kucaktan kucaða dolaþýp, sevilip, öpüldüðüm,
Bebekliðim geliyor aklýma.
Ýþte o zaman, gerçekten; Toprak kokuyor ellerim...

22.09.2014
Cahit KARAÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: