Hiç derdim olmadý, Olmadýðýndan, neþe, mutluluk nedir bilmedim, Etrafýmda bekleyip, dikeldi insanlar baþ ucumda, Ben ise düþürdüm, kaldýrdým, öldürdüm, Þeytanýn bile kýskandýðý taþ ocaðýmda. Hiç sabahlarým olmadý, Akþamlarý kavramadýðýmdan, Nice varlýklar yandý, Bana ulaþmasýn diye alevler, Ben ise kor oldum her þeye, Galiba ben kör doðdum dünyaya, Hiç görmedi gözlerim yanlýþý, Bilmeyince seçemedim doðruyu, Cevapsýzlýðýmdan; Duymadý kulaklarým hiç bir soruyu, Çözümsüzlüðümden, Alt edemedim hiç bir sorunu. Galiba, lüzumsuzluðumdan ölemiyordum, Galiba, ölmeyi anlamadýðýmdan, yaþamýyordum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.