Hava bulutlu, Ay buðulu. Nefesimi ciðerlerimin derinlerine çekiyorum. Öyle bir koku ki bu, Öyle yumuþak, sakin, huzurlu... Öyle ki, Hayatým kokuyor. Sanki üç yýl önceki gibi umut, Sanki okulun bahçesinde koþturuyordun. Gözlerinle süzdün sadece. Dudaðýn donuk. Gözle tebessüm ancak böyle mümkün. Havada bu koku, gözümün diðer ucunda sen, Benim iþte o zaman, Ýþte o zaman bu dünya mümkün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
pınarcansu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.