Ne zaman kapýsýnýn önünden geçsem
garip bir telaþ düþerdi gözlerimin içine
eksiksiz bir titreme sarardý dört yanýmý
sevda yüklü baharlar þöyle dursun
yaz sýcaðý bir heyecan duyardým
yerden göðe doðru yükselircesine...
Ne zaman kapýsýnýn önünden geçsem
hüznümden soyunurdu utangaç yüzüm
dudaðýmda gezinirdi tarifsiz bir mutluluk
karþýlaþma ihtimali ne kadar zor olsa da
attýðým her adýmda hayalini kurardým
ellerimde ellerini görürcesine...
Ne zaman kapýsýnýn önünden geçsem
içim sýra dizilirdi sonsuz bir umut
sonrasý
ah sonrasý
dem tutardý kirpiðimde yokluðunun yarasý
baktýðým yerde bulamamak
uçururdu yüreðimden yaðmur kuþlarýný
gittiðim yollar kadar gözyaþýna doyardým
her damlada bin defa ölürcesine...
13 Ocak 2018
Arzu Karadoðan
............
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.