Her plânýn üstünde Hakkýn plâný vardýr, Ne kadar çýrpýnsan da takdiri bozamasýn. Kiminin rýzký geniþ, kiminin ki de dardýr, Yazýlaný yaþarsýn, kaderi yazamazsýn.
Dünya denen þu handa sýralýdýr kapýlar, Birini açsan bile, birini açamazsýn. Þu fezaya bir baksan; akýl almaz yapýlar, O’nun mülkünden çýkýp, bir yere kaçamazsýn.
Akýl almaz o mülkü, gezmeye ömür yetmez, Ondan bir þey çalamaz, bir zerre katamazsýn. Malým diye baktýðýn, kabirden öte gitmez, Altýndan kayar dünya, yapýþsan tutamazsýn.
Rýzkýn O’nun elinde, helal yollardan ara, Haramla beslenirsen huzuru bulamazsýn. Doðru yolda yürürsen düþürmez seni dara, Eðer yoldan saparsan ayakta kalamazsýn.
Kudreti sonsuz Allah; düþün, tevekküle dal, Alemin nizamýnda bir kusur göremezsin. Örümceðin aðýna bakýp da bir ibret al! Ne kadar usta olsan, böyle að öremezsin.
Hele bir bak fezaya; akýp durur yýldýzlar, Bin yýllýk ömrün olsa; gidip de gezemezsin. Hiç þaþmadan geliyor bahardan sonra yazlar, Öyle hassas bir düzen, ilimsiz çözemezsin.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.