külüne ateþlenen kibrit gibiyiz
vasati kýrk çöp ömrün
bu sabah,
güneþ ýþýðýyla duþ alýyordun rüyamla
gözlerim,
anahtar deliðinde
evire
çevire..
buzlu cam ötesinde mozaik bir hattat
hat sanatýný icra ederken bir yandan
ayný hattýn sýnýr ötesine geçecek kadar yer açýyordu parmaðýn
buðulu camýndan
seni rüyamla baþ baþa izlerken
yakalandý gözlerim
anahtar deliðinden
sonra çevirdin bakýþlarýmý
buzu kýrýlan mozaik gibi daðýldý hattýn
hani bir sepyanýn sehpasýna tekme atmak gibiydi
ya da feraceli kýzlarýn
göz kýrpmasý kadar kýzýl ötesi
göz temasýmýz kesildi birden
aðýna takýlmýþ kuþ gibi çýrpýnýyordu arzun
kanatlarýn koynuma tünerken
derken,
parmaklarýn týrmýk oldu cam buðusuna
gerilmiþ bir yaydýk artýk
geceden kalma ne kadar yýldýz varsa
hepsini kaydýrdýk
köpükte beliren gök kuþaðýnda
ve sonra,
ateþine küllenen bir kibrit ten
duman içtik baþ baþa
vasati kýrk çöp yýldýz
dönüyordu baþýmýzda..