ÇIKAGELDİ SAMSUN'DAN
Yaza çalan bir gündü, Karadeniz’de bir vapur,
Önüne katmýþ geliyor, kýyýya atmýþ demir.
Hiçkimseye biât etmeden, almadan hiçbir emir,
Sýrtýnda vatan yükü, devlet gibi geliyor!
Anadolu savaþ yeri, dumaný üstünde,
Yerle bir Ýstanbul, Ayasofya’da çan sesi...
Milletim esir, ne eþarbý ne fesi,
Kafasýnda bir þey yok, sürülüp gidiyor.
Uyanýþ Selanik’te bir çift göze ilhamdý,
Kars bir kaleydi; Adana bir handý.
Ankara kalbi oldu, o gün bir milletin.
Celladý oldu kafirin, ayaða kalkan milletim.
Bandýrma Vapuru, uyanýþa demir attý.
Komutanýn arzusu ne bir yat ne de bir kattý.
Kimisi mermi taþýdý, kimisi çorap sattý.
Anadolu topraklarýnda onbeþliler yattý.
Çýkageldi Samsun’dan o gün umutlarýmýz.
Yeniden yeþeriverdi devlet ümitlerimiz.
Kabûl oldu o bahar günü dualarýmýz.
Çýkageldi Samsun’dan Milli Mücadelemiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.