Geldiðin günden beri;
Sesim nefesimden sýyrýlmýþ gibi.
Dilimde her þarký seni söylüyor,
Dilimde her þiir seni.
Geldiðin günden beri;
Zaman sanki bir rüzgâr,
Yüreðimde bir dað baþý serinliði,
Yüreðimde taze bir bahar,
Yüzümde yine o eski gülüþ,
Ýçimde uzun ince bir nehir,
Akýp gitmesin istiyorum,
Bitmesin, hiç bitmesin bu seyir.
Geldiðin günden beri;
Evim evden öte,
Iþýðýmý saklamýyor odalar.
Uzaðým gecelerin ihanetinden.
Taþ duvarlar desen hiç soðuk deðil,
Isýtýyor içi dolu çerçeveler.
Kapýlar yollara baðlamamýþ umudunu,
Pencereler kendinden oldukça emin,
Karanlýk yerine güneþe açýlýyor perdeler.
Sanki tüm çiçekleri açmýþ yeryüzünün,
Saçlarýmda ise bir karanfil kokusu.
Ellerin deðdiðinden midir nedir?
Ellerin ki gözlerimin en tatlý uykusu,
Huzura kapatmýþ kirpiklerimi.
Uyanmak istemiyorum,
Ýstemiyorum uyanmak.
Ne olur býrakma ellerimi..!
Arzu Karadoðan
(8 Mart 2015)
................
Arzu Karadoðan /Aþkýn Soluma Emanet kitabýndan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.