’’26 Þubat da Hocalý’da Ermenilerce katledilen edilen Azeri Þehitlerimizin anýsýna saygý ve göz yaþlarýyla.’’
Ben ne yazsam hep az gelir
Hocalý’da oldu bunlar
çoluk çocuk erkek kadýn
acýmadan vurdu domuzlar...
Oluk oluk aktý
masum Türk’ün temiz kaný
sen bunlarý adam sanma
düþmanýný iyi taný...
Bir gün gelir Karabað da
güller açar mezarlarda
elbet geri gelir toprak
ezan sesi semalarda...
Unutma ki susmuþ dünya
Türk’ün kaný boþa akmaz
baðýmsýzlýk ateþi bu
hiç bir zaman boþa yanmaz
alýnacak o Karabað
þehitler olsa da dað dað...
Unutmadýk asla bilin
unutmak bir ihanettir
bayrak elde türkü dilde
topraðýma girdiðimde
iþte o an bizimdir Karabað
kimi þehit kimi de sað
yanlarýna kalmayacak
Türk’ün öz yurdunda bundan sonra
paçavra dalgalanmayacak...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.