Hayata gözlerini yumar
Bir melek kanatlanýr yerden.
Hayattan neler neler umar;
Ansýzýn geçilir serden.
Dünyada öldü sanýrlar seni.
Kaþýndan, gözünden
Gül yüzünden tanýrlar seni.
Oysa ki sen ölmezsin,
Sonsuz bir hayata,
Doðarsýn yeniden.
Bir sonsuza açýlýr perden.
Yükselirsin arþa,
Nurlar içinde, makberden.
Sen:
Körpecik fidan,
Uyu dünyaya,
Bir sonsuza uyan!
Ne kadar ah etsek boþ.
Olmaz sana fayda.
Güle güle git.
Iþýðýn bol olsun.
Nurlar içinde yat,
Gül yüzlü Ýlayda!
Duyguseliozan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.