oysa o kadar rüya içmiþtim yatmadan önce
uykuna dalmak için..
yok,
gözleri açýk giden zamana bekçi oldum
sabahlara dek,
karanlýðý gölgeleyen ellerinle
þafaðý sökmek için..
sevgilim,
dün gece kaburgalarým merdivendi ayaklarýna
boynuma kadar sivri topukla týrmandýðýn
ne vakit uyuyacak olsam
týkýrtýnla uyandýrdýn..
sonrasý malum,
aynada içilmemiþ bir çift kahve
aðzýmda esneme
ve göðsümde tepindiðin topuk izi
söylememe gerek var mý bilmiyorum
bana bir uyku borçlusun
bir de diziye evrilecek pembenin
kýzýla dönük rüyasý
þeyy,
dizi dedim de aklýma geldi
araya reklam diye ellerimi koyabilirsin
ki algýn,
parmak hesabýyla oyun’u
karadan yana kullansýn
sonra eril bir þiir büyüsün dudaðýmda
diþlerine bilensin tenham
ve diþi bir yaðmura býrakayým kendimi
sýrýlsýklam
ter yazan kitabýnda
okunsun ismim
dedim ya,
bana bir uyku borçlusun
bir de söz’ele karþý
geometri bilgin..
söz demiþken,
asetonla çýkmýyor aklýmda yer eden düþ im’i
sükut desen
dudaðýnda demlenen ney nefesi..