ÖZGÜRLÜK KURBANI
ÖZGÜRLÜK KURBANI
Aydýnlýðý sevmekten,
karanlýða küfretmekten,
yarýnlarýma hayr’lar dilemekten býktým!
Kalbimin süveydasýna oturturken insanlýðý,
þimdi, inadýna inadýna yaþamý sevmekten aranýyorum.
Nereden bilebilirdim ki,
bir fahiþe inancýn hayatýma kastedeceðini!
Nereden bile bilirdim ki,
minicik bir mutluluðun çok görüleceðini?
Gezi’de
Kýzýlay’da ben o kaldýrýmlarý belki bin kere yol diye çiðneyip de geçtim!
Vallahi de,
billahi de iftira.
Evinin önünde volta attýðým.
Bir fahiþe inanç uðruna adam sattýðýmý,
aþka ihanet ederek kaçtýðýmý kimseler görmemiþ!
Daha öncesinden,
yani çok önceden meðerse planlý bir aþk cinayeti gibi pusular kurulmuþ.
Oysa benden önce kaldýrýmlarda kaç Ethem’ler vurulmuþ!
Kaç Berkin,
kaç kaçabilirsen kaldýrýmlardan.
Kaç Özge,
kaç Özgür kaç özgürlük!
Anonslar,
anonslar,
anonslar.
Ardý arkasý kesilmeyen teslim ol çaðrýlarýyla,
sinsice beklemekte çakallar.
Ütopik bir demokrasi söylemiyle,
özgür’ce dolaþýrken diktatör çýðýrtkanlarý,
aþka ihanetten mahkûmiyetim istenmekte.
Daraðacý kurmakta demokrasi adýna insanlýðýn yüz karasý tarafýndan!
Karþý kaldýrýmda,
ayaðýnda prangalarla dolaþmakta bir ölüm!
Susmakta,
sindirilmektedir ilim.
Kardeþin kardeþe vurdurulduðu bu düzenin çarkýnda,
diþliler arasýna sýkýþmýþ insanlýk can çekiþmekte!
Kalabalýklar arasýndan sýyrýlarak çýkan cahil dediðimiz Ali,
haksýzlýða,
adaletsizliðe seslenmekte;
“Baþkalarýna yapýlan haksýzlýða sesini çýkarmayanlar,
zamanla kendi haklarýný ve akabinde onurlarýný yitirirler!” Diye.
Bu çaðrýyý duyunca,
biraz sendeliyor ve köþe baþýnda duruyorum.
Silkelenerek yeniden doðrulurum.
Kaybolan insanlýða lanetler yaðdýrýp,
"býrakýn içimizdeki sevgi yaþasýn!" Diye haykýrýrken,
oracýkta vuruluyorum!
Kalabalýklar arkasýndan birisi;
"kimliði belirsiz bir kiþi daha vuruldu!"
Nidalarý çýnlatýr Kýzýlay meydanýný!
Öldüðümü sanmýþ olacak kalabalýklar.
Oysa ben,
aslýnda ben ölmüyorum.
Uður’un,
Etehem’in,
Berkin’in,
Özgecan’ýn,
Fýrat’ýn,
Özgür’ün ölümünde,
insan olmanýn utancýyla yaþýyorum hâlâ!
Ama hergün binlerce kez ölüyorum!
Çünkü kimse farkýnda deðil sevgiden yoksun yaþadýðýnýn.
Meðer inandýðým baðnaz bir dinin kurbaný olmuþuz!
Ýþte bu yüzden hergün özgürlük ve insanlýk uðruna ölüyorum!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.