Seven

iki dalgalý suyun kýyýya yanaþtýðý
çekiyor ipini güneþe kaçan
nice karamsarlýklarýn ardýndan yine uyandýk
ýþýltýlarla uykumuzu geniþlettik

aný uçan balon korkusu çocuk
yeri belirgin mutluluklarý çerçevelediðiniz
anýmsama kuyusuna düþtüðünüzde
sevgi serüven seven
var olmanýn hiç eksilmeyen tatlý baygýnlýðý

hüzünlerimizi dalý kýrýk aðaca asýp
beklemek ne demekse
iþitiyor olmalýydý bizi kayalýklarýn kalbi
eski yörüngelerden
kývranýp duran yýldýzlarýn bildiði
üstümüzü örten karanlýklarýn þarkýsýný

içimizde rüyalarýn dudaðý
öpüþü yormuþuz
kapýlýp kaldýðým vazgeçilmez an
uyan kalbim uyan
sesim sesine deðen bir bilmecedir.










Sosyal Medyada Paylaşın: