Asýrlar süren yolculuklarým var benim Nasýr tutmuþ üþüyen ayaklarým. Düþen bir su damlasý belkide ilk cemrem Uðrak veriyor yüreðim bin yýllýk kervansaraylara Huu...han sahibiiii ! kimse yokmu diyerek giriyorum Kordan duvarlar sýmsýcak sarýveriyor bedenimi Ayak sesleri var derinden içimde tarifsiz bir huzur... Bir sis perdesi yürüdükçe açýlan Destide su, yaný baþýnda maþrapa Bir miktar doldurup içiyorum Ateþin çýtýrtýsý , pencereden sýzan ýþýk Gelen kim giden ne... nedir bu enfes koku ? Beni bekleyenler var biliyorum..! Kapatýn kapýlarý , örtün üzerimi Yol yorgunuyum ve ÜÞÜYORUM...
Ýç sancýlarým var benim içten içe sýzlayan Her adým atýþýmda çatlayan , kabuk tutmuþ yaralarým Gayesi dünya olan her insandan aldýðým kesikler Dikiþ bile tutmaz olmuþ incinen yürek tenim Sýðýnmýþlýklarým var , dar kovuklara gizlenmiþliklerim Yaradanýn emanetini , saklýyorum her defasýnda Ruhul emanetim , görünürde olmayan suretim Ýçim titriyor arada, derinden bir iç çekiþ Elde olmadan irkilmelerim var Çarptýðým duvarlardan her dönüþümde ki ahh larým... Su , ekmek gibi günlük yakarýþlarým , dualarým Parmak uçlarýnda saklý dizelerim Rüyalarda her seferinde yok oluþlarým... Býrakýn þimdilik sessiz sonsuzluðuma Kapatýn kapýlarý, örtün üzerimi Yol yorgunuyum ve ÜÞÜYORUM Yazan ; Selma Çanakçýoðlu 18 Þubat 2019 Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.