AYDINLIĞI BEKLERKEN

Karanlýklarla boðuþtum aydýnlýðý beklerken
Mevzi almýþtý gölgeler karartýlar belirsiz þekiller
Kötü rüyalarla uyanýrým her gece saç baþ yolarak
Sabýr sütunlarý üstüne kurmuþtum hayat çadýrýmý
Ne fýrtýnalar geçirdim ne tufanlar yaþadým
Yalnýzlýk sýðýnaðýnda boþalýp boþalýp dolarak
Hayaller kurardým gök kuþaðý dolanmýþ
Zaman durgun saat durgundu her þafak vakti
Tan gri bir çarþafa bürünürdü yüzünü saklayarak
Oysa beklenti içindeydim eriyen kardan damlayarak
Damlalar ki birikti göl oldu bir gün nehir bir gün deniz
Tohum ekilmiþ umut tarlamý açtým sýnýr belirtmeden
Gülümsüyordu rüyada peri kýzlarý her gece
Artýk saatler çalýþýyor zaman iþliyor tan açýyordu yüzünü
Renk renk çiçekler güllerle gülümsüyordu bahar sabahýna
Ve beklenen güneþ ufukta umut dolu müjde yüklüydü
Derken ýþýðý sadece kerahet vaktinde düþtü üstüme
Ben mi yoksa yaptýklarým yoksa zaman mý ayýplýydý
Sanki geçmiþe gebeydi gelecek ketum mazi kucaðýnda
Bir deprem geçirdi ruhum dað baþýnda yer altýnda
Gözlerimi açtým bahtsýz neslimin kara bahtýnda
Hasretini çekmiyorum soðan acýmsý karanlýklarýn
Özlemini unuttum kerahet vaktine mahkum aydýnlýðýn
Yine yalnýzlýk sýðýnaðýna çekildim yalýnýz olarak
Yarýnlar için kendisiyle buluþup özüyle dolarak
Yeniden bekledim kutlu þafaðýn sabahýný umutla kalarak
23--02--2019
Sosyal Medyada Paylaşın: