Gazel Olmuş Çiçekler

süzülürken serin nefesler pencereme
ince ince iþleniyor güneþin kollarý dað zirvelerine
yarým yamalak duyduðum bir bülbül isyanda
koþuþturuyor bir evlat kolunda iki sýcak somunla...




balkondan süzülen sarmaþýklar çok üþüyor
el deðmemiþ her gönül gibi gazel olmuþ çiçekler
birden bozuluyor ölümcül sessizlik çýðlýklarýyla gönlümün
çöküyor omuzlarým , soluyor ellerimde iðdeler
kopuyor içimdeki baþý bozuk geceler
doluyorum, taþýyor yüreðimden durulmayan hayaller
bir topraðýn koynunda izlemek istiyorum rüzgarýn dansýný
çoban yýldýzýna uçurmak istiyorum þiirimi
ve bir tek o bilsin istiyorum
bilsin adýný söylemeye kýyamadýðýmý
bilsin sessizliðine alýþamadýðýmý ...




üþüþüyor zihnime fýrsat kollayan hasret naðmeleri ,
biraz sonra eþlik edecek sýzan ýlýk yaðmurlar biliyorum
kalkýp koþsam þu mavi karanlýklara diyorum
kaybolsam benimle kaybolur mu ki kimsesiz yüreðim ?
düþsem karanlýk bir kuyuya bulur mu bir garip ?
yok mu þu sancýlanan yanýmdan ayrýlmanýn devasý ?
yoksa bu sancýmý dik tutuyor baþýmý ?
sustursun biri þu camýma vuran yaðmuru ,
ona benziyor sesi , kokusu ...
ýslansam sahi çiçek açar mý gecelerim ?
yada gelir mi rüyalarýma ,hayalini dahi özlediðim ...




Sosyal Medyada Paylaşın: