Kalbimi yerinden söküp almýþken avuç içlerinin þefkâtine Her sabah güneþin doðuþuna þahitlik ederken ayak parmaklarým Bütün yollarýma dualar döþemiþken annem Babam ezan sesine aþýkken Sevmek yan’a yana ertelenir mi mösyö..?
Sizin orada güneþ ayný gök yüzünden mi gülümsüyör mösyö...
Gök gözlerim öperken kuþ seslerinin sevincinden Ve binbir sabah masalýný okurken dudaklarým Sesindeki güzel heyecaný duyuyorum çýnlayan kulaklarýmla Ruhuma dokunan ellerinle "gelll" diyorsun Geellll
Þunun þurasýnda bahara ne kaldý ki mösyö...
Yakýnda laleler, sümbüller , nergisler baþýný uzatýr topraktan "Benim sadýk yarim kara topraktýr" diyen Aþýk Veysel misâli Ayaklarýnýn dibinde bir papatya olurum seninle yürümek için Kaldýrýmlardaki taþlar ayaðýna takýlmasýn diye Düþmeden önce tutarým can’dan kanatlarýmla ...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.