Dün eski mahallemizden geçtim
Düþler kurduðumuz sokaklarýnda dolaþtým
Bez topun peþinden koþtuðumuz tarlalar
Erik çaldýðýmýz bahçeler yok olmuþ
Düþündüm bir an…
Orada geçirdiðimiz günler aklýma geldi
Meðer ne çok özlemiþim seni…
*
Hani deli bir muhtarýmýz vardý
Bilirsin!
Bizi ne çok severdi,
Ona uðradým.
“Hadi durma, o’nu da al yanýna
Koca çýnar hala sizi bekliyor” dedi.
Sen olmayýnca, hayalini aldým.
Beraber gittik yaþlý koca çýnar aðacýna
O’da beton yýðýnlarý arasýnda kaybolmuþ yalnýz kalmýþ,
Benim gibi yorgun olsa da, hala dimdik ayakta.
Koca çýnarýn altýnda geçirdiðimiz anýlar geldi aklýma
Meðer ne çok özlemiþim o günleri ve seni…
*
Bir an çocukluðumuza gittim
Hani çok isteyip de sahip olamadýðým uçurtmam vardý ya!
Tutuþturdum uçurtmanýn ipini minnacýk ellerine…
Yükseldikçe yükseldi ay dedeye kadar süzülerek uçtu
Týpký bir ömrün avuçlarýmýzdan uçup gittiði gibi
Dolaþýrken tek baþýma boþ sokaðýmýzda
Hayalimdeydin hep
Meðer ne çok özlemiþim seni…
*
Uçurtmayý seyre daldým
Nasýl da dans ediyordu ay dede ile
Bir anda daldým gözlerinin derinliklerine
Saklambaç oynadýðýmýz günler geldi aklýma
Ben ebe olur sayardým…
…Ve
Saklanýrdýn çýnar aðacýnýn ardýna
Görsem de seni, görmezden gelirdim
Yoktun, saklanmýþtýn güya!
Yoktun iþte…
Sonra uçurtmama sordum; “Nerede gördün mü?”
Cevap alamayýnca muhtara gittim.
“Nereye saklandý gördün mü?” dedim
Gülümseyerek; “yalanlarýyla kayboldu” dedi
Ne günlermiþ geride kalan
Meðer ne çok özlemiþim seni…
*
Hayalinle avundum durdum sabaha kadar
Tan yeri aðarýrken
Sokak hareketlenmeye baþlar o an
Hayallerimin içinde ki kor ateþ ile ayrýldým
Seni anýlarla sokaðýmýzda býrakarak
Meðer ne çok özlemiþim seni
Mustafa KARAAHMETOÐLU
Ankara, 02.02.2014 (13.02.2019)