Gidiyor musun aðlamadan Muzaffer bir kar tanesi gibi Ilýk ve ýrgat kokan topraða Düþüyor musun sen ?
Cemresiz kaldý kelebekler Süte yazýldý kara perçem Kemikler sýzlýyor iþte Ne menem bir ayrýlýktýr seninkisi
Þafaklar eþsiz abideler gizler Maziden çalan müziktir Doyulur mu ana tasýndaki lokmaya Hatýrladýkça o gözleri
Þimdi sen býrakýlýnca Tutsak kalýr gibi aðýr gibi Yutkundukça düðüm düðüm Boynumda eriyor elleri
Zahir bir korku Köy kokusu içinde Filiz filiz öpüyor Her sene her güne
Ve asl olan yaþadýkça hikaye yazmaktýr. Hikayet etmek deðil ömrü
Mert bir bakýþ atarak hoyrat Üzüm üzüm aðlayarak Sevilmektir sevinmektir Yâre doðru aðýr aksak
Zencefil kokulu kýzýl bir gül kadar Çekilince meydan okuyor Güneþ yüzün
Saniyeler düþman kesiliyor Ellerim ellerine Sabah alevi Kurutuyor gözlerimi
Güz fýsýltýsý kadar beyhude Sokak lambasýnda gençlik halelerim Aðlýyor imbatlarda Rýhtýmdan akan gözlerim Sevmek zincirsiz bir kovanýn Alev çeken ýzdýrabý Sevmek melal denizinde okþanan Tüy dolu gurur sandukasý Ve sevmek
Durmadan özlemekmiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavİmge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.