Bugün elli beþinci gün Elli beþ kere öldüm Ýfade etmiyor hiçbir þarký gözyaþýmý Çünkü ben hissizleþtim günden güne Sen kim bilir kaçýncý sevgilinden ayrýldýn Ben ölürken yavaþ yavaþ sessizce Kaybolurken gölgem karanlýða gömülüp Yapamýyorum iþte, sevemiyorum kimseyi Ýhanetine ihanet etmek istemiyorum Ýhanetin bile tatlý geliyor bana
Elim kalem tutar tutmaz yazdým adýný Sönmesin bu ateþ, kalsýn satýrda Yazdým ki gör içimde sakladýðým acýyý En mutsuz gününde beni hatýrla
Sosyal Medyada Paylaşın:
dertkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.