Sana yazýyorum, þifasýz hastalýðým, çýkmaz yolum, kanserim, Veba’m Her an ruhuma dokunup canýmý almayan Azrail’im, bekleten’im tedirginliðim. Umuruna gelmeye kaç defa ölmemek gerek. Ölümün en fenasýn da çýrpýnsam da duymuyorsun. Bildiðim en yakýn mesafede arþ dasýn. Çin Settin’de görsem de yanýmdasýn Fizan’dan mý gel dedim sana, neden gelmiyorsun.
Her halde her halimi tükettin yüreðinde, üþüyorum sýcaðýnda ateþinde Boðuluyorum okyanusunda denizinde. Karanlýðýndayým hücrende dehlizinde. Madem kestin cezamý neden infaz etmiyorsun. Kalbin kar tutmuyor yaðsam bile tozlu fýrtýna gibi üzerine Kalbin tohum tutmuyor açsam bile çiçek çiçek bahçelerine Yaðmur gibi yaðdý da gözlerim bütün aþkýn üzerine bir tek sen ýslanmýyorsun.
Battal Karslýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Battal Karslıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.