Bülbülün Aşkı

Gonca güle aþýk bülbül, gece gündüz figan eder.
Aþkýný dilden düþürmez, gülistaný þâdan eder.
Baðrý yanýktýr bülbülün, güle aþkýn ilan eder.
Sevda olunca sinede, canlar canýný can eder.

Gülizara dýr niyazý, gül için ahý feryadý.
Ýlan-ý aþk eder bülbül, gül içindir ahüzar-ý.
Dallar etrafýnda pervar, aþký için aptal olur.
Dokunaný yakar hardan, gözünü itminan eder.

Altýn kafese deðiþmez, diken dalýndaki gülü.
Ýstemez saraylar köþkler, viraneyi mesken eder.
Bir kez düþmüþ sineye aþk, daldan dala seyran eder.
Ateþ kalbi sarmýþ artýk, kanat çýrpar aðyar olur.

Alev peþinde pervane, döner durur yane, yane.
Akibetinden bigane, düþer alevin ser’ine.
Çýrpýnýþlar fayda vermez, düþmüþ yarin ateþine.
Gül yapraðý solar gider, bülbül olmuþtur divane.

Gül içinse bülbül bir kuþ, olsa da hoþ olmasa da.
Biri gider biri konar, konsada hoþ konmasa da.
Bülbül bu ferman dinlemez, Öter divane divane.
Aþk acýsý yama tutmaz, kanar divane divane.

Öyle zor ki aþk acýsý, sýzlar divane divane.
Baðban bülbülü kovsa da, döner divane divane.
Gece gündüz inler durur, uçar divane divane.
Aþk yarasý þifa bulmaz, kanar divane divane.

Sosyal Medyada Paylaşın: