Oysa ben; Ýnsan odaklý demiþtim! Yaratýlýþ gerçeðini inkâra düþmeden insan! Temkinli, ama bir o kadar da iyimser insan! Ýtidali elden býrakmadan insan! Merkezde insaný tutarak insan! Ýnsanca sevmeli insan! Özüne saygý duyarak! Öze saygý duyduðu için de, karþýdakine saygý duyan insan! Baþkalarýnýn da hak ve kiþiliðini, kendi hak ve kiþiliði gibi bilen insan!
Mesela; insanca davranmalý! Ýnsanca konuþmalý! Ýnsanca mutlu olmalý insan! Çektiði acýnýn, döktüðü gözyaþýnýn, yaþadýðý mutsuzluðun, neþenin, sevincin farkýnda olan insan! Ve bu bilinçle yaþamý güzelleþtiren insan!
Kýsaca insan olmalý insan! Mutlulukta da, kederde de sadece insan!
Öldüðünde bile; Bir insan öldü diyebilmeli insan! Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.