AAH MEMLEKET
Kaplanmýþtýr her yanýn þimdi bereketli karlarla
Güzelliklerin beyaza doðru,havansa nemli,sisli
Belki birkaç eski çam deler göðe doðru gururla bunu,
Manzaran ki görülmeye deðer görkemli ve kasvetli.
Ne insan sesi var artýk ormanýnda,ne duman
Meraklýlar uðrar arada tüttürürler kordan ateþi
Yaksýnlar dilediðince þimdi, bu mevsim ki ne müsait,
Kýrýk dallarýndan düþmüþ ateþe kor þimdi ;çamýn ve meþen
Haydi yolcu bulunmaz þu fýrsatýn çýkar tadýný
Kara kýþta,engiz beyazda eðlen,neþelen.
Olmaz elbette salýncak keyfi þimdilerde ve sakýncalý
Öte yandan solumalý temiz havayý, görmeli eþsiz bu doðayý
Süslenmiþler gelin gibi ardýç,çam,meþeler,…
Gönül bu ,þimdi memlekette olmayý ister.
Yazý da baþka memleketin,ilkbaharý,kýþý da
Ýçim cýz eder güzünde,sanki ayrýlýk zamaný
Girer istemesek de þu hasretler araya
Giden olursa söylesin benden,kucak dolu selamý.
Harabe olmuþ, vaktinde cývýl cývýl çalýþan okulu
Kara önlüklü talebeleri kalmýþ resimlerde, oldu mu
Ne öðretmenlerin gür sesi var,ne þarkýlarý çocuklarýn
Kara tahta antikaymýþ, bunlar doðru mu?
Memleket içimize dolmuþ,iþlemiþ ta derinden
Suyu baþka akarmýþ, yoluysa tozlu,topraklý
Bulmakmýþ kendini aslýnda,alabildiðine ve içten
Penceresinden baktýðým yollar þimdi nerdeler
Ya, kasaba pazarýna giderken ki neþeler…
Ah memleket, sen ki deðiþme, öyle kal
Her geldiðimde, geçmiþimle bulmalýyým seni dileðim
Deðiþim dedikleri yýkýmlar uðramasýn sakýn sana
Seni de kaybedersem, geçmiþten ne kalýr bana.
Yanlýþ anlaþýlmasýn, asla geri kafalý deðilim
Teknoloji gelsin, kolay olsun hayat, ben de isterim
Deme o ki kalsýn doðasý; kuþun yuvasý, eski kalenin baþý
Göze olmasýn deðiþim,gönül buna isyankar,bunlara karþý.
Kopmasýn insanlarýn geçmiþiyle baðlarý
Memleket yok mu memleket,aþklarýn hep odaðý
Köklerini buluyor sanki insan,dostu,arkadaþý,…
Bir o kalsýn hep sade, o ki gönlün ilâcý.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.