AŞK DENİLEN
Duygular kör olur onunla;ses titrer, yürümez ayaklar
Esen rüzgâr onu söyler, dilde zikreder ozanlar
Ya yüreði neden vardýr insanýn, neden sýðmaz kafesine
Vurur aþk rüzgârý vurur,eser mertlerin göðsüne.
Sertleþmilþ kalpler de atar,tanýmaz inceliði
Yabandýr böylesinin ;sözleri,düþleri,sevgileri,...
Bir dokunuþta yaþar kimisi kalpte depremi
Kiminde bir bakýþ alýr götürür;ruhu,bedeni...
Ah o gözler yok mu usta, ogözler
Süzülür gönülden içeri,yüreðin yanar ,yanar sýzlar
Yanmak derler ya içten,dumansýz ve inceden
Alýr seni götürür diyarlarýna ve asla bilmediðin.
Zor mu kalýr artýk sana,içmiþsin aþk pýnarýndan
Ne yemek gerek,ne de su, yanay benzin bu ayazdan
Ne yük vardýr artýk kalkmayan,ne iþ vardýr sonu gelmeyen
Önemi yoktur ,anlamsýzdýr, limitsiz o mesafelerin.
Tanýmaz ki o sýnýrý, gelince kandýrýr arsýzý
Yanar yürek,içte sýzý,gönül ki sýðmaz kafese
Düþersin hem de azýksýz,vadilere ve çöllere.
Aþk bir iksir,tadý hoþtur; yiðidin hasýna harçtýr
Yýkýlmaz kaledir onla,baþeder bilki cihanla
Yetmez aþka koca dünya,tutulmaz o el ayakla
Gönüldür sofrasý onun,sözmez ne köpük,ne de suyla.
Dikkat et,yakmasýn seni;eritir zihni, bedeni
Tutulursan böyle aþka,yuvan olur dað da taþ ta,...
O beslenir saf sevgiden,iþler ruhlara ta derinden
Kanar yaran yâr elinden;belki biter bir mezarda .
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.