Gün bu gündür, ya kýyametler kopacak kýzýlca, Ya korkular sona erecek. Korkunun bittiði yerde aþk yeþerecek. Ayný gökkubbe altýnda yaþamaksa ortak paydamýz, Karanlýðýn yýldýzlarýný takmak isterim saçlarýna, Bana saçlarýnla gel. Soylu þimþekler çakýyorsa bakýþlarýnda, bana gözlerinle gel. Öpmeyi unutmuþsa dudaklarýn, Bana, hasret dudaklarýnla gel Yüreðinde ateþler yanacaksa, O ateþ ben olayým, Bana yüreðinle gel, Bana benle gel. Bunlar çocukluk diyeceksin belki, Olsun ben çocukluðumu yaþayamadým, Bana þefkatinle gel. Bana benle gel.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhib Yeşil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.