Felsefik Şiir

Ne çok yorulmuþluk vardýr hayatta
bilip de yapamamanýn piþmanlýðý!

Ýnsanýn kendisini tahlil etmesi kolay deðilse de
seni senden daha iyi kim tanýyabilir?
eðrisi ve doðrusuyla!

Yaþadýðýmýz hayat, kaderimizden bir alýntý deðil midir?
doðarken;
Neden aðladýðýný insana yaþarken fark ettirmez mi?

Özellikle de, karakteri naif, munis
kimseleri üzmek onlarýn doðasý gereðinden
üzülmeleri ve kýrgýnlýklarý çok daha kolaydýr
insan olmanýn yorgunluðunu
maalesef doðumundan ölümüne kadar,
belki de çekmektir bunun adý, biteviye!

Mecazýnda; tüm insanlarýn kendisini karþý tarafýn
yerine koyup çekmesi gerekir aslýnda
öz karakteri saðlam olanýn yapmasý da
bu olmalý kuþkusuz
ama gelin görün ki, karþý tarafa
kýrýlmýþ*lýða çabalamýyor musunuz?

Sabýr ise bir yere kadardýr, býrakýn gemileri
bende, kaygan yosun tutmuþ, limanlar dahi yandý!

Karakterin naifliði demiþken!
Hani, kolaylýkla sineye çekip affetmek var ya
sineye taþ gibi oturup, siteminde dürülen

sonra da
o ne menem, vurdumduymaz olanlarýn
’’nasýl olsa var’’ý olmak!

Sonra da gelsin
’’vay efendim yanlýþ anlýyorsun
kýrdýysam özür dilerim, vs.’’
hiç kimse, kimsenin mecburi istikametinde deðildir, biline!

Artýk, geçelim bunlarý
kimseye eyvallahým yok, en yakýnlarýma dahi
vicdanlarýnda hoþgörü barýndýrmayan
dýþ kapýnýn mandallarýyla
hele kale almayanla
kesin ve net
benim ne iþim olabilir ki diyorum!

Varlýðýmda üzenin öldüðümde mezarýma
yorulup boþuna
sahte gözyaþýyla da gelmesine ne gerek var dedim bile!


Filozof altýn vuruþunu yapýp ne de anlamlý yazmýþ!
’’Bana arkamdan konuþulan lafý getirme, onlar senin yanýnda nasýl
rahatça konuþuldu onu söyle’’

Ýþte azizim hiç kimse ile muhatap
olmayýþým bu yüzdendir
yanlýþsa da bu tercih benim, yargýlayan
çocuðum dahi olsa!

Yýllardýr bir öz sözüm vardýr ki
her daim ön ve arkamda
ark olmaya devam edecektir!

’’Herkesin doðrusu benim yanlýþýmdýr’’
Sözün özü; Uymak isteyen bana uysun mu?
Kelime oyununa gereksinimde yok
hem, kendime saygýsýzlýk olur ki, demem bile!

Sosyal Medyada Paylaşın: