Arif usta

Ozan arif derken hasta
Ecel geldi sýraladý
Dönülmez gidiþin usta
Ruhumuzu paraladý

Ödenmez ülkü de hakkýn
Biz sineriz sanma sakýn
Ellere el dedik lakin
Gardaþ derin yaraladý

Hazan der bu mu hakçasý
yogudu malý akçeþi
Kurusun beyin bahçesi
Bizi bizden araladý
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Ölen sevgi ölen insan
Kaç Kâbe yýkýldý dersin
Allah Allah diyenlere
Allah akýl fikir versin
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Üzülme sen ozan arif
Mum dibine ýþýk vermez
Sana bölüçü diyenler
Kendi pisliðini görmez

Baþbugun turan tezinden
Dönmedik ülkü sözünden
Bir kaç devþirme yüzünden
Türk türkünen cenge girmez

Tavþan geçerken yamacý
Erkekten erkek ti bacý
Maksat makam mevki hacý
Yal yiyen it boþa ürmez

Hazaným olmadým gafil
Özüme yaratan kefil
Beka beka diyen sefil
Siyasete aklý ermez


Sosyal Medyada Paylaşın: