BİRLİKTE YANALIM

Ey gönül;
Bir günü daha tükettik,
Gül yüzlüyü görmeden.
Bir günü daha heba ettik,
Kalan zamaný bilmeden.
Oysa onsuz nefes bile almazdýk.
Araya daðlar girse,
Aþar yine ayrý kalmazdýk.
Þimdi ne oldu ki;
Ýki adýmý atamadýk.
Sokakta karþýmýza çýktý da,
Dönüp yüzüne bakamadýk.
***
Ey gönül;
Affedilmez suçun mu var,
Söyle ne ettin ki,
Aramýza kuruldu bu duvar.
Önceleri etle týrnak gibiydik,
Þimdi biz bizi el gibi bildik.
Önceleri görmeden edemezdik,
Þimdi birbirimizden yüz çevirdik.
Susma söyle;
Yoksa o deðil de sen mi kýrýldýn,
Eðer öyle ise;
Sevgili ne dedi ki böyle daðýldýn,
Yok deme seni senden iyi bilirim.
Eðer bu hale geldi isen,
Ýlla ki sebebi var derim.
***
Ey gönül;
Sen onun adýný anmadan durmazdýn.
Deðil uzak kalmak,
Yanýnda olsan bile doymazdýn.
Sen ki ne desem duymaz,
Hiçbir sözüme uymazdýn.
Þimdi ardýna bakmadan kaçýyorsun.
Belli ki umudun tükendi,
Kendine çýkar yol arýyorsun.
Gel gönül,
Gel yeniden bir olalým.
Sevgilinin cennetine giremedik,
Bari ateþinde birlikte yanalým.

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: